Lopende band werk

Verder waar we gebleven waren; mijn mogelijkheid om veel te lopen met blaren van hier tot... Chiang Mai (Tokyo haal ik niet).

22-03: Ayutthaya-tour. In het busje zie ik 2 Australiërs, die gister ook bij de fietstocht waren. Omdat het lopen nog allesbehalve soepel gaat, vraag ik of ik vandaag met hen mee mag strompelen. Ze zijn heel lief voor me! De Ayutthaya- tempels zijn absoluut prachtig en na een dag de toerist uithangen, word ik met de tuktuk afgezet op het treinstation. Ik bezoek een 'floating-market' (naast de vissen dreef er weinig), waar ik alles zie dat met dierenmishandeling te maken heeft; krokodillen, olifanten, vissen, tijgers; geen dier is veilig. Echt bizar en megasneu. Enigszins aangedaan en terug gekomen op het station, vraagt een Thai nerveus of ze me mag interviewen voor school en geeft me naderhand als dank een sleutelhanger van een olifant; superlief! Ik pak de nachttrein naar Chiang Mai en slaap hier (voor t eerst) als een roosje! Vandaag; rustdag. De eetmomenten breng ik gezellig door met lui uit het hostel en verder blijven mijn voetjes van de grond.

24-03: Mijn voeten voelen nog steeds aan als martelwerktuigen die bij elke stap hun werk prima doen. Toch ga ik de buurt wat verkennen. In de avond gaan we met een aantal mensen uit het hostel eten en daarna met z'n allen naar een reggaebar. Het is zó gezellig; livemuziek, een paar alcoholische versnaperingen, goed gezelschap en flink wat dansjes; ge-nie-ten!

25-03: Op naar de Elephant Sanctuary in Mae Rim! We zijn met zijn drieën en 2 tour guides. Ik ben meteen verliefd. De olifanten (4) zien er zó enorm lief uit! HAH!! Daar ga ik dus de hele dag mee knuffelen! Na instructie hijs ik me in traditionele kleding (zodat de olifanten weten dat je voor hen veilig bent), hak mijn eigen pompoen en vul mijn tas met bananen (More food, more friends). We voeren de olifanten en nemen daarna een modderbad met ze; geweldig! De olifanten spelen ook met ons en onder de modder lopen we (ik kan het weer) met onze geslurfde vriendjes richting de rivier. Daar hebben we flinke waterpret! Het is tijd om afscheid te nemen (snik) en de mahouts (24/7 persoonlijke verzorgers van de olifanten) nemen de olifanten mee de jungle in, waar ze vrij rond kunnen lopen. Ter afsluiting maken we onze eigen noedelsoep; heerlijk! In de avond bezoek ik nog met iemand uit 't hostel de nachtmarkt en call it a day.

26-03: Ik ben nog helemaal niet klaar voor de wekker die al gaat en voor ik t weet zit ik in een minibus (waarvan ik me afvraag wanneer die kantelt op al die extreem steile wegen) naar het regenwoud. Ziplinen it is vandaag. 36 banen en een 'rollercoaster'. Eigenlijk valt het me allemaal nogal tegen, ik had toch (naast de spanning in de bus) wat meer adrenaline verwacht. De uitzichten zijn wel prachtig, ook tijdens de lunch!
In de avond gaan we nog even naar de reggaebar en krijg ik het voorstel om morgen mee te rijden naar Pai; akkoord.

27-03: Oké. Achterop de 'scooter' (100 km/h), minimaal 3 uur lang, in Thailand. Ik weet eigenlijk niet zo goed waarom ik hier 'ja' op heb gezegd. ('It's gonna be fun, they said...') Bij een stoplicht hebben we het over de mooie motor naast ons en het licht gaat op groen. Nog geen 500 meter verder wijkt al het verkeer uit. Wij rijden dwars door de plaats delict en zien dat de mooie motor van net een ongeluk heeft gehad. It looks bad... Teddy vraagt of ik bang ben en ik, met mijn korte broek en nog net niet kartonnen helm (sorry mam), voel me nu niet bijzonder veilig. Gelukkig verloopt de reis voorspoedig en rijden we door prachtig gebergte naar Pai! Het uitzicht vanaf ons hostel is adembenemend! In de avond willen we in het dorp streetfood halen, maar.. de stroom valt uit. Totaal geen paniek en het dorp wordt sfeervol verlicht met kaarslicht! We chillen wat bij een café en vinden al snel gezelschap van 2 Nederlanders, waarmee we besluiten morgen op pad te gaan.

28-03: Let's go! Bij het eerste viewpoint stoppen we, maar er is weinig uitzicht (smog). Er is een soort schommelreuzenrad, dat we uiteraard moesten testen, (manmanman!) en hierna reden we door naar de Lod Cave. Wauw. Ik heb al veel grotten gezien, maar deze was toch écht de állermooiste! Enorme holtes/ruimtes, druipsteen, grottekeningen, vleermuizen all over the place en blauwgroen water met allesbehalve verlegen vissen! We stappen in de bambooboot en de vissen zwemmen gezellig met ons mee.
Na de grot rijden we naar een hotspring. We dobberen er de hele middag wat rond en ontmoeten er tal van mensen. In het donker rijden we terug en de as vliegt ons soms letterlijk om de oren, evenals de brandlucht. There goes oxygen. (Delen van de berg worden deze periode gecontroleerd in brand gestoken en de rook blijft hangen door de hitte).
Aangezien we in een echt hippiedorp zijn, willen een aantal mensen 's avonds een 'mushroom shake' proberen en geniet ik nuchter van alles wat er gebeurt.

29-03: Oh. Mijn. God; BROOD! Dit is geweldig na anderhalf week rijst en fruitshakes als ontbijt, lunch en avondeten. Omnomnom! Vandaag is het tijd om het zwembad eens te testen en ons 's avonds aan de beerpong te wagen. De cocktails zijn aardig sterk en na 3 drankjes is t dan ook hoog tijd dat ik naar mijn hostel word gebracht, oops!

30-03: Met frisse tegenzin stap ik weer achterop de motor, terug naar hetzelfde hostel in Chiang Mai. Onderweg bezoeken we de 'White Buddha' en Pai Grand Canyon, maken wat foto's en vervolgen onze weg half partyend met muziek in de oren. Olé! Na een reis die inmiddels al een eeuw lijkt te duren, raakt de motor een paar maal oververhit en moeten we extra wachten, maarrrr: eind goed, al goed!

31-03: Ik neem afscheid van mijn reisgenoot van de laatste dagen en krijg van een Thaise hostelgenoot (omdat hij zo aandrong) een gratis massage van een uur aangeboden; dikke prima! Vanavond op tijd naar bed; mijn wekker gaat om 4:40!

01:04: 'Mogguh'. Ik heb geen oog dicht gedaan (scheelt me weer een nare droom), zweet mezelf een zwembad en laat me door de eigenares van het hostel naar het vliegveld brengen (heel lief!) Too-da-loo Chiang Mai; Helloooo Krabi!!

(Ik zit inmiddels al op 1/6e van mijn reis, waar blijft de tijd?! Mijn Engels wordt wel steeds beter though!)